İnsan ne tuhaf deyip duruyoruz ama en çok insanın normal halini algılamaktaki acizliğimiz bizi şaşırtıyor, görmüyoruz. Değil mi ki insan kendini bile nice sonra anlarken, karşısındaki anlamakta zorlanacak olan. Değil mi ki anlamaya öncelik vermek yerine, yargılamayı görev bilen.
Çocukluğumda en etkilendiğim film sahneleri nasıl insanların birbirlerini yanlış anlayarak hatalara sürüklendikleriydi. O zamanlardan, eğer insanlar birbirlerine karşı açık olurlarsa sorun kalmazdı ki, sonucunu çıkarıvermişim. Sonradan bu anlamama ya da yanlış anlaşılma halleri bir de komedi türü oldu üstelik; amerikan apartmasıdır çoğu, hiç sevmem, komik de gelmez bana.
Demeden edemeyeceğim, bu hayat çok garip! Alacağın dersi daha çocukken almışsın, bu anlama meselesine hafiften kafayı takmışsın, kendince bir çözüm geliştirmişsin de, bu anlama, anlamama halleri ne oluyor sonra?
Algısı insana çok pis oyun oynar, gördüğünü, duyduğunu şaşırtır.
Yargılar başlamadan oyun kaybettirir.
Olumsuz düşünce sahibine geri döner.
Herkes biliyor di mi bunları? Bilmeyen var mı? Sınav, sorgu falan değil, kadını, erkeği kime sorsan, üniversitede ders verecek detay verebilir bu deyişler hakkında.
Ama yaşam öyle mi? Yapabiliyor muyuz, uygulayabiliyor muyuz, ne kadar?
Uygulayabilene şapkamı çıkarıyorum ve saygılarımı iletiyorum ama sayının pek az olacağını da tahmin etmekteyim, üzülerek.
Tahminlerde bulunurken kendimi de bu güruhun içine katıp çoğunluk arasında kaybolarak suçluluk hissimi azaltma çabamı mazur görmenizi temenni etmektir dileğim, kimbilir?
Yaptım, bir yargıda bulundum, yanlış anladım, üzüldüm, ağladım ve olumsuz düşüncelerimin esiri oldum. Üç cümlelik özdeyiş toplamının hepsini birden ihlal etmeyi başararak, bunlara kıymet veren herkesin gözünden kendi kendime düştüm, karnım ağrıdı, içtim, kafam yarıldı. Üzüldüm de üzüldüm daha çok daha da çok...
Ve baktım ki arap saçına döndüm. Şimdi bu halimle yaşam savaşı vermekteyim. Kolumu kaldırıyım diyorum bacağıma dolanıyor, başımı kaldırayım derken kıçım oynuyor, ayağıma bakıyorum sırıtık suratımı görüyorum. Çok fena durumum dostlar, spora başlayayım diyorum, iyi sulanır ve uzuvlarımı biraz geliştirirsem, belki her şeyi yeniden yerli yerine koyabilirim, ya en azından gözümü bulup yaşını sileydim.
Bu arada bunları da anlatıyorum, hani sizin de başınıza gelmesin falan diye değil, hani bu aşamaya gelmeye hazırlıklı olasınız, bu insan cibilliyeti bildiğini de yanlış yapmakta pek istikrarlı, demedi demeyin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder